سادات دی پاک نشانیاں دا اک قافلہ شام چہ آیا
اے اس قافلے وچ سب توں اوکھا ، چادر نے ، وقت نبھایا اے ۔
زینب نے اُس ردا نل ، اکبر دا زخمی سینہ اس وقت صاف کیتا
جد ام لیلی والاں تے ، اکبر دا ، خُون لگایا اے ۔
ناقے توں جد وی زینب ، سفراں دے وچ سی ڈگدی نیزے توں اے وی ڈگری
اس چادر شام سے موڑاں تے ، غازی دا ، فرض نبھایا اے ۔
زینب اے وین کیتا ، میرے تے ماں دی چادر احسان ہویا تیرا
سورج دی گرمی وچ میری ، ویران تے ، کیتا سایہ اے ۔
جنج فاطمہ دے دُکھڑے ، بلدے ہوۓ بوھے دی لکڑی رہی ڈساندی
انج چادر نے بازاراں دا ، مہدی نوں ، حال سنایا اے ۔
کیسی سکینہ نال اے ، چادر نبھائی سانجھ اے رئی بیبیاں توں وکھری
اپنے بی بی وانگوں زنداں دے ، وچ کلیاں ، سال نبھایا اے ۔
وقت رہائی اکبر ، زینب دے سر تے آکے ای وین کیتا چادر
کی حال سناواں مینوں جد ، ہتھاں وچ ، شمر نے چایا اے ۔
Social Plugin